ارزیابی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت نوآوری سازمانی در بانک پارسیان شهر تهران

نوآوری، توانایی شناسایی فرصت ها، مشاهده روابط و استفاده از مزایای آنهاست که این فرصت ها نه تنها در خصوص گشودن بازارهای جدید بلکه شامل روش هایی نوآورانه برای بازارهای موجود نیز هست. نوآوری ذاتا امری پرمخاطره و دارای ریسک است و حتی شرکت های رشد یافته و قوی نیز نمی توانند ریسک های نامحدود انجام دهند. در واقع سوال این نیست که آیا باید نوآوری صورت گیرد یا نه، بلکه باید دید چگونه این نوآوری به شکل موفقیت آمیزی انجام شود و چه درس هایی از موفقیت یا شکست آن می‏توان دریافت که این موارد در مدیریت نوآوری سازمانی نمود می یابد و عوامل مختلفی هستند که می‏توانند بر روی آن تأثیرگذار باشند. هدف از این تحقیق ارزیابی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت نوآوری سازمانی در بانک پارسیان شهر تهران بوده است که بدین منظور 297 نفر از معاونین و کارشناسان دفتر مرکزی بانک پارسیان شهر تهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه محقق ساخته تحقیق پاسخ گفتند. در پایان نتایج به دست آمده از پرسشنامه های تحقیق به کمک آزمون دو جمله ای مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج نشان داد که کانال های ارتباطی، آموزش سازمانی مداوم، فعالیتهای تحقیق و توسعه و سیستم پاداش در مدیریت نوآوری سازمانی تاثیر دارد و همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان داد که در بین عوامل موثر بر مدیریت نوآوری سازمانی از نظر اولویت، کانال های ارتباطی در اولویت اول، آموزش سازمانی مداوم در اولویت دوم، سیستم پاداش در اولویت سوم و فعالیت های تحقیق و توسعه در اولویت چهارم قرار دارند.